4 wielen

Vier wielen worden veel gebruikt bij skelters en dergelijke. De voordelen van 4 wielen zijn onder andere dat er veel stabiliteit is, de druk verdeeld is over vier wielen en dus minder snel weg zakt in zachte ondergronden, en door de vier wielen is het voertuig een solide constructie. De nadelen zijn echter dat het voertuig doorgaans zwaarder is dan een driewieler en daarnaast ook breder en zicht dus minder makkelijk door smalle doorgangen kan manoeuvreren, wat ongunstig is voor een vluchtvoertuig.
 

3 wielen

2 wielen voor, 1 wiel achter

Dit wordt soms gezien bij (gemotoriseerde) voertuigen. De voordelen van dit soort voertuigen zijn bijvoorbeeld dat deze doorgaans smaller zijn dan vierwielers, vaak ook behendiger door een smalle wielbasis, en lichter dan een vierwieler door een smaller frame/chassis, dus lichter om aan te drijven met de benen.
De nadelen van dit type voertuig zijn; dat het grootste gedeelte van het gewicht van de persoon op het enkele achterwiel rust, en daardoor erg snel weg zakt in zachte ondergronden, redelijk snel omver kan slaan bij scherpe bochten, doordat de grootste massa zich slechts boven één wiel bevindt en het daardoor moeilijker is in evenwicht te blijven tijdens zijwaarts werkende krachten (in een bocht).

1 wiel voor, 2 wielen achter

Dit wordt vaak gezien bij bijvoorbeeld driewielers voor kinderen en handbikes. Het voordeel van deze constructie is dat het erg stabiel is door de twee wielen achter (waar de het grootste gedeelte van de massa zich bevindt), de groostste druk wordt over de twee achterwielen verdeeld waardoor het minder snel weg zakt in een zachte ondergrond dan bovenstaande driewieler constructie, het heeft een smalle voorkant waardoor er gemakkelijk door smalle doorgangen gereden kan worden en het voertuig is lichter dan een vierwieler.
Nadelen: Het is iets minder stabiel dan een vierwieler, er is kans dat het voorwiel vast komt te zitten bij zachte ondergronden wanneer er van een helling af wordt gereden.


Conclusie
 

Te concluderen is dat de driewieler met één wie voor en twee wielen achter de beste keus is als vluchtwagen. De bouw van dit soort voertuig heeft het minste nadelen, is stabiel en is smal gebouwd waardoor het makkelijk hanteerbaar is en voldoet daarmee het beste aan belangrijke eisen. 

 

Wieldiameter

Voor een vluchtvoertuig is het noodzakelijk dat het over een niet egale weg kan voortbewegen. In noodsituaties kan een vluchtend persoon zich niet veroorloven gestopt te worden door kleine stukken puin of een stoeprand. Er is voor dit project gekozen dat een stoeprand als hoogste obstakel geen probleem mag vormen.

De hoogte van een trottoir kan variëren maar is over het algemeen niet hoger dan 20 cm. Dit in verband met valgevaar en minder valide mensen. Om over een obstakel heen te komen moet de straal groter zijn dan de maximale hoogte van het obstakel. Hierdoor moet de minimale straal van het te gebruiken wiel minstens 200mm zijn. Dit komt overeen met een minimale wieldiameter van 400mm (15.8 inch).[1]

 

 

 

Eis:

- Het vluchtvoertuig moet twee wielen achter hebben en één wiel voor.

- De wieldiameter van de wielen moet minstens 16 inch zijn.

 

 

[1] Wikipedia. (2001). Trottoirbanden. Opgeroepen op 3 3, 2016, van Wikipedia.